دوستت دارم به اندازه سیاهی شب  ، سپیدی صبح ، لطافت بهار ، گرمی خورشید تابستان ، رنگارنگی پاییز ، پاکی زمستان ، سرخی قلب ... و قسم به تمام آنها به تو عشق می ورزم

برو ولی فردا برگرد

تنفر همین عشق است که راه خود را گم کرده است

کسی را دوست دارم.....   حیف او نمی داند

گویند که شیشه احساس ندارد ، اما من در یک روز بارانی غمهای خود را به روی آن نوشتم... و او گریست

سیه چشمی به کار عشق استاد        به من درس محبت یاد می داد

مرا از یاد برد آخر ولی دل من       به جز او عالمی را بردم از یاد

یک بار از مقابل چشمم عبور کن    یک با درس صفا و عشق و وفا را مرور کن

گذر از مرگ انسانیت است ( این دیگه آخر عاشقانه بید)

عشق بزرگترین نیروی روحی است که قدرت تجلّی به صورتهای مختلف را داراست